"Pierniki uważane dziś za smakołyk pełniły w średniowieczu szereg funkcji. Stosowano je jako lekarstwo, zagryzano nimi gorzałkę, używano jako wojskowych sucharów, a przede wszystkim traktowano jako cenną pamiątkę niejednokrotnie bogato zdobioną.
Twarde pierniki figuralne znajdowały amatorów gotowych je zjeść. Dowodzą tego rozporządzenia licznych miast zabraniające malowania i złocenia figurek piernikowych gdyż używane do tego substancje po skonsumowaniu okazywały się szkodliwe dla zdrowia."
Odwiedzając Toruń koniecznie zajrzyjcie do tego interaktywnego Muzeum, które na chwilę przeniesie was do przeszłości i pozwoli poznać tajniki wypieku tradycyjnych pierników.
Muzeum znajduje się w samym centrum miasta przy ulicy Rabiańskiej 9 i można w nim zobaczyć zabytkowe przedmioty związane z pracą piernikarzy, poznać odrobinę historii i wypiec pod okiem Mistrza Piernikarskiego i Wiedźmy Korzennej swoje własne pamiątkowe pierniki :)
Jeżeli znajdziecie trochę czasu na wypieki to wypróbujcie tradycyjny przepis na piernik toruński:
"Weź miodu praśnego ile chcesz, włóż do naczynia, wlej do niego gorzałki mocnej sporo, i wody, smaż powoli szymując, aż będzie gęsty, wlej go na niecki, przydaj imbieru białego, gwoździków, cynamonu, gałek, kardamonu, hanyżu nietłuczonego, skórek cytrynowych drobno krajanych, cukru ileć się będzie zdało, wszystko z gruba przetłukszy, wsyp do miodu gorącego, miarkując, żeby niezbyt korzenia było, zmięszaj, a jak miód ostygnie, że jeno letni będzie, wsyp mąki żytniej ae potrzeba, umieszaj, niech stoi nakryto, aż dobrze wystygnie, potym wyłóż na stół, gnieć jak najmocniej, przydając mąki ile potrzeba potym nakładź cykady krajanej, albo skórek cytrynwych w cukrze smażonych, znowu przegnieć i zaraz formuj pierniki [...]
* Najstarszy znany przepis na piernik toruński pochodzi z XVIII-wiecznego dzieła Compendium medicum auctum..."
